İSLAMİ İLİMLER

Rabıta; Gönül Kıblesini Birlemektir. Rabıta; Sureti, siması Allah’ı hatırlatan* salih bir zatı tahayyül ve tezekkür ederek Allah’ın feyzine nail olmak, bu tahayyül sayesinde o Salihi öyle bir sevmektir ki, sayesinde o mahmudun kalbinde olan marifetullah muhabbetullah takva ihlas gibi nice fezail ve güzel ahlakı tahsil etmek, Onun kalbinden kendi kalbine aksettirmektir. Çünkü Halila minel kalbi ilel kalbi sebila *** A dostum kalpten kalbe yol var ha! Ey Rabıta amel-i salihini idrak edememiş zavallı kişi.. Sorarım sana : Namazını nasıl kılarsın ? Okuduklarının manasını düşünür müsün yoksa gafillerden misin? Eğer okuduklarının manasını namazda düşünerek kılıyorsan.. Veya atalarından böyle kılan varsa, Oturuşlarda teşehhüd de okuyorsundur. Yani Ettehiyyatu’yü.. De şimdi bana “Esselamu aleyke eyyuhennebiyyu” “Ey peygamber sana selam olsun” derken tam o esnada zihnine/kalbine peygamber efendimizin hayali sureti gelse.. Bu şirk midir ?! Haşa, Elbette değil Namaz Allah’a yöneliş.. Allah ile baş başa olmaktır.. Allah’ın önünde huzurunda durmaktır. Allah’la konuşurken ve yüz Allah’a dönük iken tam o anda “Ey peygamber” deyip nebinin suretini tahayyül etmek şirk olmak! gerekir sizin akılsız kafaya göre !? Öyle mi ?? Dikkat et namazdasın. Tam ibadet anı ve Allah ile başbaşa!? Bu halde iken peygamber sureti akla hayale gelince.. peygamber Allah ile aramıza girmiş oluyor mu, olmuyor mu…

RABITA Soru: Peygamber efendimizin rabıta yaptığı sabit değil. Onun yapmadığı bir şeyi yapmak Bidat değil mi ? CEVAP Peygamber efendimiz sas Allah’ın feyzinin ilk mazharı ve kaynağıdır. Feyz almak için ayrıca bir yere yönelmeye ihtiyacı yok. Bizler ise ona çok uzağız. Bu sebeple Ondan Sahabeye geçen ve Sahabeden Tabiine ve onlardan silsile ile zincirleme günümüze kadar ulaşan o feyze sahip Allah dostlarına yönelmeye, feyzi ilahiyi onlardan tahsil etmeye ihtiyacımız var. Çünkü, Allahın feyzi, marifeti, takvası muhabbeti ariflerin kalbindedir; ancak oradan alınabilir. [1] Bakın Allah Rasulu sas olmasaydı Sahabe yetişmez idi.. Sahabeyi Rasulullah yetiştirdi. Tabiini de yetiştiren Sahabedir.. Bu böyle devam eder. Hiç bir kemal sahibi kendi başına kemale ermemiş, daima bir üstadın elinden geçmiş de kemalata nail olmuş.. Eğer “hayır Sahabe Kuran ve Hadis ile sahabe oldu” diyorsanız buyurun öyle ise.. Aynı Kuran hem de topluca sizin elinizde mevcut. Aynı hadisler topluca mevcut.. Haydi sahabe olun.. Çocuklarınızı sahabe yapın !? Neden olmuyor !? Çünkü insan insandan aşılanır..[2] Üstadsız çırak yetişmez.. Üzüm üzüme baka baka kararır.. Kişi arkadaşının dini üzeredir. En hayırlı arkadaş görüldüğünde Allahı hatırlatandır.[3] Görünütüsü ALlahı hatırlatan hayali de elbet Allahı hatırlatır. İşte Tasavvuf bu ilahi kanunlar ekseninde insan yetiştirmeye çalışır. Aslolan günün ekser vaktini müritlerin Şeyh efendi ile…

Soru: Gözü kapatıp şeyh efendiyi düşünmek (rabıta) dinde yok diyorlar.. Onlara en güzel ve kati cevabımız ne olmalı ? Kısa cevap: Dinde böyle bir yasak da yok. Madem ki rabıta yasak değil ve madem ki faydalı, hayra vesile.. demek ki sorun yok: caiz Uzun cevap: Dinde okul yapın yok Coğrafya okuyun yok Tarih yazın yok Fizik kimya yok Matematik okuyun yok Minare yapın yok Kubbe yapın yok Ameliyat yapın yok Organ nakli yok Kan bağışı yok Kulup açın yok Otel yapın yok Araba yapın yok Tren tramvay yok Dernek açın yok Kitap yazın yok Televizyon açın yok Radyo yapın yok Internete girin yok Filim çevirin yok Tiyatro oynayın yok Rehabilitasyon yok Onkoloji üroloji yok Binlerce yok yok! Ama bütün bunlar bizde çok! Islam bize ahiret saadetimiz için en gerekli olanı emreder, sevimli olanı tavsiye eder, zararlı olanı da yasak eder. Emir (farz) tavsiye (sünnet) ve yasak (haram) dışında kalan koca bir dünya daha var ki (mubah dairesi) en geniş dairedir ve yukarıda dinde yok listesinde bulunan maddelerin hepsi birer mübah olarak insanlara serbest edilmiş yaşam eğitim eğlence gereçleridir. Mubah ne yapılması ne de yapılmaması sevap veya günah olmayan iştir. Ancak bir mübah farz veya sünnete vesile olursa o zaman sevaba dönüşür….